(१)
युगें अठ्ठावीस विटेवरी उभा ।
वामांगीं रखुमाई दिसे दिव्य शोभा ॥
पुंडलिकाचे भेटी परब्रह्म आलें गा ।
चरणीं वाहे भीमा उद्धरी जगा ॥ १ ॥
जय देव जय देव जय पांडुरंगा ।
रखुमाईवल्लभा, राईच्या वल्लभा पावें जिवलगा ॥ ध्रु० ॥
तुळसीमाळा गळां कर ठेवुनि कटीं ।
कांसे पीतांबर कस्तुरि लल्लाटीं ॥
देव सुरवर नित्य येती भेटी ।
गरुड हनुमंत पुढें उभे रहाती ॥ जय० ॥ २ ॥
धन्य वेणुनाद अनुक्षेत्रपाळा ।
सुवर्णाची कमळें वनमाळा गळां ॥
राई-रखुमाबाई राणीया सकळां ।
ओंवाळीती राजा विठोबा सांवळा ॥ जय० ॥ ३ ॥
ओंवाळूं आरत्या कुरवंड्या येती ।
चंद्रभागेमाजीं सोडुनियां देती ॥
दिंड्या पताका वैष्णव नाचती ।
पंढरीचा महिमा वर्णाचा किती ॥ जय० ॥ ४ ॥
आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती ।
चंद्रभागेमध्ये स्नानें जे करिती ॥
दर्शनहेळामात्रें तयां होय मुक्ती ।
केशवासी नामदेव भावें ओंवाळीती ॥ जय० ॥ ५ ॥

(२)
येई हो विठ्ठले माझे माउली ये ।
निढळावरी कर ठेवुनि वाट मी पाहें ॥ ध्रु० ॥
आलिया गेलिया हातीं धाडी निरोप ।
पंढरपुरीं आहे माझा मायबाप ॥ येई० ॥ १ ॥
पिवळा पीतांबर कैसा गगनीं झळकला ।
गरुडावरि बैसोनि माझा कैवारी आला ॥ येई० ॥ २ ॥
विठोबाचे राज्य आम्हां नित्य दिपवाळी ।
विष्णुदास नामा जीवें भावें ओंवाळी ॥ येई हो० ॥ ३ ॥

(३)
ओंवाळूं आरती माझ्या पंढरीराया,
माझ्या पंढरीमाया ॥
सर्वभावे शरण आलों तूझिया पायां ॥ ध्रु० ॥
सर्व व्यापुनि कैसें रूप राहिलें अकळ,
रूप राहिलें अकळ ॥
तो हा गवळ्याघरी झाला कृष्ण गोपाळ ॥ ओंवाळूं ० ॥ १ ॥
निजस्वरूप गुणातीत अवतार
धरीं अवतार धरी ॥
तो हा पांडुरंग उभा विटेवरी ॥ ओंवाळूं० ॥ २ ॥
भक्तांच्या काजा कैसा रूपासी आला,
कैसा रूपासी आला ।
ब्रीदाचा तोडरू चरणीं मिरविला ॥ ओंवाळूं० ॥ ३ ॥
आरति आरति कैसा ओंवाळीली,
कैसी ओंवाळीली ॥
वाखाणितां कीर्ति वाचा परतली ॥ ओंवाळूं० ॥ ४ ॥
भावभक्तीबळे होसी कृपाळू देवा,
होसी कृपाळू देवा ॥
तुका म्हणे तुझ्या न कळता मावा ॥ ओंवाळूं० ॥ ५ ॥

(४)
आरती अनंतभुजा ॥ विठो पंढरीराजा ॥
न चालती उपचार ॥ मनें सारिली पूजा ॥ आरती० ॥ ध्रु० ॥
परेस पार नाहीं ॥ न पडे निगमा ठायीं ॥
भुलला भक्तीभावें ॥ लाहो घेतला देहीं ॥ आरती० ॥ २ ॥
अनिर्वाच्य शुद्धबुद्ध ॥ उभा राहिला नीट ॥
रामा जनार्दनीं ॥ पायीं जोडली वीट ॥ आरती० ॥ ३ ॥

(५)
संत सनकादिक भक्त मिळाले अनेक ॥
स्वानंदें गर्जती पाहूं आले कौतुक ॥ १ ॥
नवल होताहे आरती देवाधिदेवा ॥
स्वर्गीहूनि सुरवर पाहूं येताति भावा ॥ ध्रु० ॥
नरनारी तटस्थ अवघे पडले नयना ॥
ओंवाळितां श्रीमुख धणी न पुरे मना ॥ नवल० ॥ २ ॥
एका जनार्दनीं मंगल कौतुकें गाती ॥
मंगल आरत्या गाती ॥
मिळाले वैष्णव जयजयकारें गर्जती ॥ नवल० ॥ ३ ॥